شاعر : حسن کردی نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب
روشـن جـهـان زنـام تویا باقرالعلوم نشناخـت کـس مـقـام تویا باقـرالعلوم
هـستـیـم مـا غـلام تـو یا بـاقـرالعـلـوم مـؤمـن به هر کـلام تو یا باقـرالعـلوم
عمری‌ست درس عشق در این خانه خوانده‌ایم نـورکـلام تـوست اگر شیـعه مانده‌ایم
روشن‌تـرین سـتـارۀ دنـیـای مـعـرفت ای درحـدیث ناب تودریـای معرفت
در محضر توای گل رعنای معرفت زانوزده جـهـان به تمـاشای معـرفت
مهـرتـوبـوده است صراط جهـانی‌ام
مـدیـون بـاقـر اسـت هـمه زنـدگانی‌ام
ما پـای مـنـبرت بهسعـادت رسیده‌ایم مـا با تـوأیـم اگربه هـدایت رسـیده‌ایم
هستـیم زنده چون به ولایت رسیده‌ایم دنبـال نـور عـشق به هـیأت رسیده‌ایم
علم ازکلام توست نفس می‌کشد هنوز
آری بهنام توست نفس می‌کشد هنوز
غـرقـنـد اهـل عـلـم بهدریـایمنبرت چون قطره‌ای‌ست علم همه پایمنبرت نـوری جهـان نداشـتهمنـهـای منبرت ما را بـبـرهـمیـشه به ژرفای منبرت
ای سـایـه‌سار جـنّـتالاعـلا بقـیـع‌تان
مـحــراب آسـمـانـی دنــیـا بـقـیـع‌تــان
ای آبــروی عـلـم،جـهـان وامدار تـو حـرفی نـداشـتـنـدبـزرگـان کـنـارتـو
پـایـان نـداشت مـعـرفـت بیغـبـارتو خـورشـید شـمـع سوخـتۀ برمـزارتو
دسـتی بکـش به شـانۀ بی‌تـکـیه‌گاه ما
خـورشید باش مثل هـمیـشه بهراه ما
رؤیـا شـده مـدیـنـه وصـبـح زیـارتتمـا را بـبـربه دیـدن شـرح کـرامـتت دلـتـنـگ گـشـتـه‌ایـم بـرای سـخـاوتتقـربـان فـصل فـصل غـم بـی‌نـهـایتت خـونگـریههای کرببلا یادگارتوست در ما صدای کـربـبلا یـادگـار توست